ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΔΙΑΣΩΖΕΤΑΙ ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ "ΚΤΙΡΙΟ ΣΕΦΕΡΗ" ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΤΣΑ

Χρειάστηκαν αρκετές 10ετίες για να αρχίσουν οι εργασίες διάσωσης στο υπέροχο νεοκλασσικό κτίριο του 19ου αιώνα  "κτίριο Σεφέρη" στην Κορυτσά, όπου μέχρι το 1937 στεγάζονταν το ελληνικό προξενείο.
Επιτέλους την περασμένη Τρίτη ξεκίνησαν οι εργασίες αποκατάστασης του ιστορικού «κτιρίου Σεφέρη» στην Κορυτσά, στο οποίο διέμεινε, ως γενικός πρόξενος της Ελλάδος το 1936-37, ο νομπελίστας ποιητής και διπλωμάτης, Γεώργιος Σεφέρης.

Η έναρξη του σχεδίου αποκατάστασης πραγματοποιήθηκε, σύμφωνα με διπλωματικές πηγές, έπειτα από οδηγίες του υπουργού Εξωτερικών και ενεργειών της ελληνικής πρεσβείας στα Τίρανα και του γενικού προξενείου της Ελλάδας στην Κορυτσά και κατέστη εφικτή χάρις σε δωρεές ελληνικών εταιρειών που δραστηριοποιούνται στην Αλβανία.

Ως εκ τούτου, επισημαίνεται πως δεν πρόκειται να προκύψει οικονομική επιβάρυνση για το ελληνικό Δημόσιο. Οι δωρεές περιλαμβάνουν χρήματα, είδος και υπηρεσίες και έγιναν αποδεκτές, αφού τηρήθηκαν όλες οι νόμιμες διαδικασίες, προκειμένου να εξασφαλιστεί η απαραίτητη διαφάνεια κατά την υλοποίηση αυτού του έργου, αποσαφηνίζεται.

φωτο: το κτίριο το 1936

Το συνολικό κόστος του σχεδίου αποκατάστασης υπολογίζεται σε 430 χιλιάδες ευρώ και οι εργασίες αναμένεται να ολοκληρωθούν σε δύο χρόνια. Το κτίριο Σεφέρη, μετά την αναδόμησή του, πρόκειται να στεγάσει τα γραφεία του γενικού προξενείου της Ελλάδας στην Κορυτσά.

Το προαναφερθέν έργο, όπως αναφέρουν οι διπλωματικές πηγές, θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ως πιλοτικό για το υπουργείο Εξωτερικών, αφού το παράδειγμα της χρήσης δωρεών προερχομένων από ιδιωτικούς και ομογενειακούς φορείς, επιδιώκεται να αξιοποιηθεί και για περιπτώσεις ακινήτων ιδιοκτησίας του ελληνικού δημοσίου που χρήζουν αποκατάστασης και βρίσκονται σε χώρες του εξωτερικού, όπως οι ΗΠΑ.

Σημειώνεται πως το «κτίριο Σεφέρη» παρέμενε αχρησιμοποίητο εδώ και δεκαετίες, καθώς μεγάλο τμήμα του είχε καταρρεύσει. Πρόκειται για ένα διώροφο νεοκλασσικό κτίριο του 19^ου αιώνα, περιβαλλόμενο από κήπο, ερειπωμένο από πολλών ετών και έτοιμο να καταρρεύσει, στο κεντρικότερο σημείο της Πόλης, που, μετά από πολλές περιπέτειες, πέρασε στην κυριότητα του Ελληνικού Δημοσίου, με σκοπό να επαναστεγάσει το Γενικό Προξενείο, το οποίο, από την επανίδρυσή του το 1998, λειτουργεί σε εντελώς ακατάλληλους χώρους. Το 1998, αγοράσθηκε από το ελληνικό Δημόσιο και πριν από τέσσερα χρόνια πραγματοποιήθηκε μελέτη για την ανακατασκευή του κτίσματος, αλλά οι σχετικές εργασίες δεν ξεκίνησαν τότε, δεδομένης της οικονομικής κρίσης.

Το All News Epirus όταν Γενικός Πρόξενο Κορυτσάς ήταν ο Ιωάννης Πεδιώτης, είχε ασχοληθεί εκτενέσατα με την διάσωση του κτιρίου και ο κ. Πεδιώτης, προσπάθησε με κινήσεις προς κάθε κατεύθυνση, να προωθήσει την διάσωση του κτιρίου, πριν αυτό καταστραφεί ολοσχερώς. Επιτέλους αυτό έγινε εφικτό τώρα, με την βοήθεια ελληνικών εταιρειών που δραστηριοποιούνται στην Αλβανία.  

Ο Σεφέρης, μιά νύχτα στην Κορυτσά και ένα κτίριο.

Ο Γιώργος Σεφεριάδης ξεκίνησε από την Αθήνα για την Κορυτσά, με το τραίνο wagon-lit στις 15 Νοεμβρίου 1936, ώρα 8 μ.μ. Το ξημέρωμα τον βρίσκει στο Πλατύ. «Βροχή και λάσπη. Ενα κόκκινο τραίνο κόβει τον ορίζοντα και πέφτει ανάμεσα στον πέρα κάμπο και τα κάγγελα του αναψυκτηρίου. Γυρεύω ένα διπλό καφέ και κονιάκ... Κι όμως η αυγή είναι ωραία, ένα ρόδινο φως πάνω στο μολυβί χρώμα, όπως στη θάλασσα, όταν είναι συνεφιασμένη και στέκουνται τα νερά σαν υδράργυρος γύρω στις βάρκες...

Έπειτα Επισκοπή, Σκύδρα, Έδεσσα, Φλώρινα. Κι από κει οδικώς στην Κορυτσά. Το ελληνικό Προξενείο στεγάζεται στο μεγάλο κι επιβλητικό σπίτι του Τουρτούλη με τη φαρδιά μαρμάρινη σκάλα. Στο κάτω πάτωμα λειτουργούν τα γραφεία του Προξενείου και το επάνω πάτωμα είναι η κατοικία του Προξένου. Μπροστά η αυλή με τις μεγάλες μαρμάρινες πλάκες και τα ψηλά πεύκα.

(Στέφη Κόρτη-Κόντη: «Οι σοκολάτες του Σεφέρη»).

Το «μεγάλο και επιβλητικό σπίτι», ένα εξαιρετικό νεοκλασσικό δείγμα, στο κέντρο της πόλης, αγοράστηκε από το ελληνικό Δημόσιο το 1999, χάρη στην ευαισθησία ενός επόμενου, μετά από δεκαετίες, Προξένου. Ένα ιστορικό μνημείο, που έχει δει να παρελαύνουν μπροστά του όλα τα σημαντικά γεγονότα του εικοστού αιώνα. Ένα σύμβολο του ελληνισμού.

Στη συνέχεια, ένας άλλος Πρόξενος, προσπαθεί να βρεί, μέσα από γραφειοκρατικούς δαιδάλους, χρήματα για να το ξαναφτιάξει. Όχι μιά περιουσία, για πολλούς συμπολίτες μας. Τριακόσιες χιλιάδες ευρώ χρειάζονται για να γλυτώσει το ελληνικό Δημόσιο το νοίκι που πληρώνει τώρα και χάνεται κάθε μήνα -και είναι σημαντικό- και για να αυξήσει πέντε φορές την αξία του ακινήτου. Κι ενώ, κανείς δε λέει ότι η ιδέα είναι ασύμφορη ή αχρείαστη -το αντίθετο, η λύση σκοντάφτει στα άρθρα και τις παραγράφους, που όλοι λένε ότι πρέπει να αλλάξουν, αν είναι να αλλάξει η μοίρα μας.

Και τα πάσης λογής Ιδρύματα και Φορείς στην Ελλάδα και το εξωτερικό; Απόλυτη σιγή. «Μη ρωτάς τι μπορεί να κάνει η χώρα σου για σένα, αλλά τι μπορείς να κάνεις εσύ για τη χώρα σου», είχε πει κάποτε ο δολοφονημένος Πρόεδρος της Αμερικής. Δεν βρέθηκε, άραγε, κάποιος απ’ όλους αυτούς τους πανίσχυρους Οργανισμούς να βοηθήσει; κανείς δεν αξιολόγησε ως σημαντική, τη διάσωση αυτού του ιστορικού μνημείου;

Ευτυχώς, δεν είναι ακόμη πολύ αργά. Το κτήριο στέκει ακόμη. Ετοιμόρροπο, ερειπωμένο, έρμαιο καταπατητών, τοξικομανών και εμπόρων οικοδομικών υλικών, αλλά ήταν εκεί και περίμενε..

«Όπου και να ταξιδέψω, η Ελλάδα με πληγώνει», είχε γράψει ο Γενικός Πρόξενος της Ελλάδας στην Κορυτσά, Γιώργος Σεφεριάδης, πριν από εβδομήντα χρόνια. Ας τον διαψεύσουμε, τουλάχιστον αυτή τη φορά.

  Γ.Κ